«Իրականում տաքսու վարորդները շատ լավ հերոսներ են»

ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆ ՇԱՏՅԱՆԻ «Ճանապարհի փիլիսոփաները» լիամետրաժ-վավերագրական ֆիլմը ներկայացված է «Ոսկե ծիրանի» «Հայկական համայնապատկեր» ծրագրում: Նկարահանումը շատ երկար է տևել, մոտ երկու տարի: Հերոսները հիմնականում տաքսու վարորդներ են, որոնք ուղևորին պատմում են իրենց, երկրի խնդիրների մասին: Նրանք չգիտեն, որ իրենց նկարահանում են։ Ֆիլմը նկարահանվել է բջջային հեռախոսով: ֆիլմի պրոդյուսերը Գրիգոր Հայրապետյանն է:

Անդրադառնալով irates.am-ի «Ի՞նչ էիք հարցնում տաքսիստներին, ի՞նչ էիք ուզում բացահայտել» հարցին, ռեժիսորն ասաց, որ իրականում տաքսիստներին շատ բան պետք չէ հարցնել, որ խոսեն. «ՈՒղղակի պետք է զրույցդ ճիշտ սկսես, իրենք ասֆալտից կարող են հասնել մինչև «Ոսկե ծիրան»: Նրանք լավ հոգեբան են, շուտ մտերմանում են, կարող են քեզ մոտ անկեղծանալ, խոսել իրենց խնդիրներից, լավ իմանալով, որ հինգ րոպեից չես լինելու իրենց կյանքում: Իհարկե, կային վարորդներ, որ ընդհանրապես չէին խոսում, նույնիսկ կարող ես երկու հարց տալ, երրորդին կասեն` ոնց որ դու ավելի շատ ես խոսում, քան ես, տեղերով երևի փոխվենք: Բայց հիմնականում ադեկվատ են: Իրականում տաքսու վարորդները շատ լավ հերոսներ են»:
Իսկ երբ տեղեկացել են, որ նկարահանվում են, ինչպես են արձագանքել` հետաքրքրվեցի: Ռեժիսորի խոսքով` ովքեր դեմ են եղել, չկան ֆիլմում, ում չեն հասցրել տեղեկացնել և իմանալուց հետո կռիվ կսարքեն, պատրաստ են համոզել, որովհետև իրականում վատ բան չեն արել: Ոչ մեկի չեն վարկաբեկել, խնդրահարույց արտահայտությունները ֆիլմում տեղ չեն գտել:
Հիշեցնենք, որ Հարություն Շատյանի «Բեռնելով կյանքս» ֆիլմը 2011-ին արժանացել է երեք մրցանակի, այդ թվում՝ «Հայկական համայնապատկեր» անվանակարգի գլխավոր մրցանակին:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ